W dniu 8 grudnia 2017 roku w Sali Kominkowej Chorągwi Krakowskiej ZHP odbyło się uroczyste Spotkanie Instruktorskie z okazji Stulecia Harcerskiego Ruchu Wodnego. Organizatorem Spotkania był Inspektorat Wychowania Wodnego i Morskiego ZHP Chorągwi Krakowskiej. Spotkanie przygotował i prowadził Pilot Chorągwi Krakowskiej ZHP i jednocześnie członek Zarządu Stowarzyszenia Przyjaciół Harcerstwa w Krakowie Druh hm Jerzy Klinik (Kapitan Jachtowy, Instruktor PZŻ).
Pilot Chorągwi Krakowskiej ZHP, Druh hm Jerzy Klinik (Kapitan Jachtowy) wita uczestników Spotkania, w tym Z-cę Komendanta Chorągwi, Druha hm Bartosza Zawiszę (trzeci od prawej).
W tym miejscu należy przypomnieć, że w listopadzie 1917 roku we Władywostoku powstały pierwsze drużyny wodne, stworzone przez dzieci zesłańców syberyjskich. W latach dwudziestych ubiegłego wieku członkowie tych drużyn wrócili do Polski w okolice Wejherowa i Kościerzyny i tutaj kontynuowali swoją działalność. Z okazji Stulecia Harcerskiego Ruchu Wodnego Wydział Wychowania Wodnego GK ZHP ustanowił:
Odznakę Stulecia Harcerskiego Ruchu Wodnego, którą może zdobyć każdy członek ZHP
Odznakę Instruktora Stulecia Harcerskiego Ruchu Wodnego i jest forma nagrodzenia i wyróżnienia instruktorów zajmujących się wychowaniem wodnym w ZHP
Wyróżnienie Wydarzenie Stulecia, o którym ubiegać się może każde wodniackie wydarzenia odbywające się w 2017 roku.
Tytuł DOKTORA HONORIS CAUSA Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie Dla Druha Harcmistrza Józefa Lipca (prof. dr hab. )
Akademia Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego jest nowoczesną Uczelnią odwołującą się do tradycji. Kształci studentów i prowadzi badania naukowe stanowiąc tym samym integralną część narodowego, a także europejskiego systemu edukacji i nauki. AWF Warszawa powstała z inicjatywy Marszałka Józefa Piłsudskiego jako Centralny Instytut Wychowania Fizycznego. Uroczysta inauguracja pierwszego roku akademickiego odbyła się 29 listopada 1929 roku. Dnia 29 listopada 2017 roku odbyło się Uroczyste Otwarte Posiedzenie Senatu Akademii Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie z okazji Święta Uczelni.
Uroczystą laudację na cześć prof. dr hab. Józefa Lipca wygłosił prof. Zbigniew Dziubiński
Tego dnia AWF w Warszawie obchodziła 88 rocznicę działalności. Jego Magnificencja Rektor prof. Andrzej Mastalerz zainaugurował Uroczyste Otwarte Posiedzenie Senatu powitaniem gości, członków Senatu, doktorantów i pracowników Uczelni. W trakcie Uroczystości szczególnie uroczystą oprawę miała ceremonia nadania tytułu Doktora Honoris Causa prof. dr hab. Józefowi Lipcowi, Harcmistrzowi i członkowi naszego Stowarzyszenia.
Rektor Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie odczytał Uchwałę Senatu Uczelni Nr 1 z dnia 24 października 2017 roku dotyczącej: „nadania tytułu doktora honoris causa Akademii Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie profesorowi doktorowi habilitowanemu Józefowi Lipcowi” Następnie prof. dr hab. Zbigniew Dziubiński z Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie wygłosił uroczystą laudację. Wkrótce potem, przy aplauzie zgromadzonych, JM Rektor Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie wręczył prof. dr hab. Józefowi Lipcowi Dyplom Doktora Honoris Causa.
JM Rektor dr hab. prof. AWF Andrzej Mastalerz wręcza Dyplom Doktora Honoris Causa prof. dr hab. Józefowi Lipcowi
Doktor Honoris Causa Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie, prof. dr hab. Józef Lipiec
W roku 2016 Zarząd Stowarzyszenia Przyjaciół Harcerstwa zaproponował swoim członkom i sympatykom udział w kilkudniowych zagranicznych wycieczkach pod hasłem: “Zwiedzamy Europę – poznajemy nowych ludzi i ich zwyczaje”. Celem pierwszej wyprawy był Lwów, jedno z najpiękniejszych miast wschodniej Europy. Miasto dla każdego Polaka symboliczne i pełne sentymentów.
W miesiącu czerwcu 2017 roku Zarząd SPH podjął decyzje o organizacji w miesiącu listopadzie wycieczki na Węgry – kraju z którym Polacy związani są od wieków. Celem naszej eskapady było położone w północno-wschodniej części Węgier, u podnóży Gór Bukowych, miasto Eger.
Tradycyjnie pieczę nad sprawami organizacyjno-programowymi i finansowymi powierzono v-ce Prezesowi Zarządu SPH Druhowi. hm. Stanisławowi Piaseckiemu (Komendant wycieczki) i Sekretarz Zarządu SPH Druhnie. hm. Magdalenie Migacz (Kwatermistrz wycieczki).
Zgodnie z ustaleniami z krakowskim Biurem Podróży Eko-Tourist sp. z o.o. naszą wycieczkę rozpoczęliśmy w piątek 19 listopada. Tuz przed godziną szóstą na parkingu przy Rondzie Matecznego pojawili się wszyscy uczestnicy wyprawy w liczbie 37 osób. Wynajęty autokar przyjechał kilka minut przed umówioną godziną odjazdu. Sprawnie odbył się załadunek bagaży i po chwili wszyscy zajęli wyznaczone miejsca. Po sprawdzeniu przez pilota wycieczki Pana Jacka Jordana listy obecności mogliśmy punktualnie wyruszyć w trasę. Obecnych powitał również Komendant wycieczki Druh hm. Stanisław Piasecki i życzył wielu niezapomnianych wrażeń. W międzyczasie wszyscy usadowili się wygodnie w fotelach. Jedni postanowili uciąć sobie drzemkę, a pozostali rozpoczęli rozmowy na rożne tematy.
Przed wejściem do Jaskini Baradla
Na pierwszym planie Druh hm Andrzej Gaczorek i Jego Małżonka Joanna
Kraków pożegnał nas kiepską pogodą, tzn. było chłodno, pochmurnie i mżyło. Czas mijał jednak bardzo szybko, a w miarę jego upływu z zza szyb autokaru mogliśmy podziwiać efekty pracy wykonawców nowej “zakopianki”, na odcinku od Lubnia do Rabki. Zmieniała się również pogoda, a mżawkę zastąpiły opady śniegu, który zalegał na kilku kilometrowym odcinku drogi do granicy polsko-słowackiej w Jurgowie.
Kolejnymi punktami na naszej trasie były m. in. Kiezmark, Poprad, Roznowa. I tak, bez szaleństw, dozwoloną prędkością ok. godz. 12.30 dotarliśmy do położonego na pograniczu słowacko-węgierskim Parku Narodowego Aggtelek i kompleksu jaskiń Baradla wpisanych na światowa listę dziedzictwa UNESCO.
Po załatwieniu przez pilota wycieczki spraw formalnych w kasie otrzymaliśmy mini przewodniczki o Parku Aggtelek i systemie jaskiń Baradla (w języku polskim) i rozpoczęliśmy jej zwiedzanie. Piękna jaskini nie da się opisać, najlepiej je obejrzeć. Stanowi ona ciąg bardzo obszernych korytarzy i komór, a jej ściany zdobią liczne różnokolorowe nacieki, które lśnią odbijając światło. Stoją lub wiszą od tysięcy lat – ze stropu nacieki wiszące – stalaktyty, na dnie nacieki stojące – stalagmity, a gdy obie formy łączą się tworzą kolumny naciekowe (stalagnaty). Nacieki maja swoje fantazyjne nazwy m. in. Żółw, Bażanty, Orzeł, Język Teściowej, Kopa siana, Ślad Nogi Olbrzyma, Tygrys, Machający Miś czy Glowa Słonia. Uważni obserwatorzy mogli również dostrzec odciśnięte szkielety zwierząt, muszle ślimaków żyjących w okresie triasowym. Mimo niesprzyjających życiu warunków w jaskini mogliśmy oglądać śpiące nietoperze. Nie budziły ich nawet błyski fleszy aparatów, którymi uwiecznialiśmy piękno otaczających nas ścian. W tzw. sali koncertowej (mającej bardzo dobrą akustykę) niezapomnianych wrażeń dostarczyła prezentacja “światło-dźwięk” do której wykorzystano utwór Vangelisa “Rydwany Ognia”.
Jaskinia Baradla ma 25 km długości
Długość, jakże pięknej, trasy turystycznej wynosi 1 km
Dodać należy, ze jaskinie zwiedzaliśmy wspólnie z wycieczką z Jarosławia, której przewodnik co pewien czas wykrzykiwał: “Gdzie jest Eulalia?” i sprawdzał, czy ktoś z jego grupy nie zagubił się. Na szczęście wszyscy opuścili jaskinie cali i zdrowi. Trasa turystyczna po której poruszaliśmy była oświetlona i miała wybetonowane podłoże (chodnik). Jaskinia była bardzo ciekawa i zdecydowanie warta zobaczenia, tylko w czasie jej zwiedzania należało czasem zwolnic i przyjrzeć się otoczeniu, a nie “gnać” do przodu …
Tuż po wyjściu z Jaskini Baradla
Szybko zapadające ciemności zmusiły nas do przełożenia na dzień następny wizyty w Dolinie Pięknej Pani oraz zwiedzania Egeru, nazywanego często “węgierskim Krakowem”. W związku z powyższym udaliśmy się do “Nefelejcs Hotel” w miejscowości Mezokovesd-Zsory. Po rozlokowaniu się w pokojach zeszliśmy na obiadokolacje przygotowaną przez obsługę hotelu. W jej trakcie pilot wycieczki – Pan Jacek, przedstawił szczegółowy plan na kolejny dzien. Po posiłku zmęczeni trudami całodziennej podróży i z perspektywa wczesnego wstania w dniu następnym udaliśmy się na zasłużony wypoczynek.
Wejście do naszego hotelu, pokoje 2 - osobowe o wysokim standardzie
Drugi dzień przebiegał pod znakiem poznawania węgierskich tradycji i folkloru, kąpieli w termalnych basenach oraz podziwiania uroków Egeru i Doliny Pięknej Pani. Jeszcze przed śniadaniem mogliśmy obserwować świniobicie, wyrób przetworów z mięsa wieprzowego oraz uczestniczyć w związanych z nimi i utrwalonymi na węgierskich wsiach zwyczajach – degustacji węgierskiej palinki, win i soków owocowych, ciasteczek (pogacsa). Po śniadaniu i porannej kawie uznaliśmy, że nie będziemy przeszkadzali naszym gospodarzom w “pracach domowych”. Zachęceni opowieściami Pana Jacka postanowiliśmy zrelaksować się w leczniczych wodach kąpieliska Zsory. Z daleka widzieliśmy różnokolorowe aquaparkowe atrakcje, a w miarę zbliżania się do kąpieliska czuliśmy w powietrzu charakterystyczny zapach wód siarczanych. Wprawdzie jesienna aura nie zachęcała do kąpieli na wolnym powietrzu, ale wielu z nas chętnie zajęło miejsce w odkrytym basenie. Woda była cieplejsza od powietrza, a my pływaliśmy lub korzystaliśmy z “biczy wodnych”, masaży strumieniami wody i powietrza. Rześkie powietrze, lecznicza woda pozwalały w pełni zapomnieć o stresującej rzeczywistości.
Po obiedzie kontynuowaliśmy program krajoznawczy. Złożyły się na niego zwiedzanie słynących od wieków z uprawy winnej latorośli i produkcji wina – Egeru i Doliny Pięknej Pani. Czas przejazdu z hotelu do Egeru wypełniły opowieści Pana Jacka o roli Egeru w walkach z Turkami, genezy pochodzenia nazwy Egri Bikaveri, historii tokaju czyli “wina królów – króla win” oraz jego związków z naszym krajem, o Dolinie Pięknej Pani. Wkrótce naszym oczom ukazała się ogromna twierdza dominująca nad okolicą. W czasie spaceru uliczkami centrum Egeru oglądaliśmy jego zabytki: bazylikę z pierwszej polowy XIX wieku, budynek dawnego liceum Karola Eszterhazyego, minaret, zamek słynny z bohaterskiej obrony przed przeważającymi silami tureckimi (bohaterskiego dowódcę obrony Egeru Istvana Dobo upamiętniają plac jego imienia i pomnik). Przy Placu Istvana Dobo oglądaliśmy kościół i klasztor Minorytow z XVIII wieku.
Zwiedzanie Egeru zajęło nam kilka godzin
Zwiedzanie Egeru
Bazylika z pierwszej polowy XIX wieku
Budynek dawnego liceum Karola Eszterhazyego
Na rynku widoczne były przygotowania do świąt i świątecznych targów – niestety wszystkie kramy były nieczynne. Z Egeru pojechaliśmy do pobliskiej Doliny Pięknej Pani, gdzie znajdują się najpopularniejsze skupiska piwniczek-winiarni wykutych w wulkanicznych skałach. Ich uroki połączone z degustacją i zakupem lokalnych wyrobów odkrywaliśmy “na własną rękę” w czasie spaceru główną ulicą miasteczka.
Nasza wybrana piwniczka (z kilkudziesięciu) prezentowała się okazale. Wina były przednie
Wieczorem po kolacji, pod hasłem: “Lengyel, Magyar – ket jo barat, egyutt harcol, s issza borat” czyli “Polak, Węgier, dwa bratanki i do szabli i do szklanki” rozpoczęły się węgierskie tańce. Szampańskiej zabawie towarzyszyły melodie oparte na węgierskich motywach ludowych, popularnych przebojów w tym popularnym w naszym kraju utworze węgierskiej grupy rockowej “Omega” – ”Dziewczyna o perłowych włosach”. Humor dopisywał wszystkim gościom, a szampańska zabawa trwała prawie do północy. Niestety rano trzeba było wcześnie wstać i rozpocząć przygotowania do powrotu.
Uroczysta kolacja była wspaniała, a „swojska” świnka jest nie do zastąpienia
Zespół grał świetnie, stąd zabawa na całego
Bagaże zapakowane, za chwile wyjazd do Miszkolca
I tak, ani człowiek się obejrzał trzeba było pożegnać gościnne Mezokovesd-Zsory by wyruszyć w kierunku Miszkolca. W tym uzdrowisku mieliśmy okazje poznania uroków kąpieli i wypoczynku w oryginalnym kompleksie basenów zlokalizowanych w skalnych korytarzach i grotach. Wrażenia były niesamowite. Sala z której prowadzą wejścia do jaskiń oświetlona była naturalnym światłem. Jej centralną część stanowiła potężna skalna ściana po której spływały strumienie wody. Korytarze wypełnione były wodą w której można pływać lub chodzić. Przechodząc z jednego korytarza do drugiego trzeba pokonać kilka schodków, w ten sposób oddzielane są zbiorniki z nieco cieplejszą i chłodniejszą wodą. Wprawdzie korytarze są podświetlone, ale panuje w nich półmrok, a w niektórych miejscach jest wręcz ciemno. W jednej z jaskiń ciemność rozświetlały światełka umieszczone w sklepieniu , a w tle dochodziła muzyka. Światło zmieniało swoją barwę i natężenie. W kolejnej grocie ze ścian basenu wypływały pod ciśnieniem strumienie wody lub powietrza. Temperatura powietrza, wody, światło tworzyły niesamowita mieszankę dzięki której szybko można było zregenerować swoje siły – kto chce niech sprawdza. Po opuszczeniu kąpieliska (przed powrotem do autokaru) niczym prawdziwi kuracjusze udaliśmy się na krótki spacer do zdrojowego parku.
Dojazd do granicy polsko-słowackiej, przeprawa przez Przelecz Dukielska i Barwinek przebiegały w zimowych warunkach. Szybko zapadający zmrok, gęste opady mokrego śniegu nie tylko utrudniały widoczność, ale wręcz uniemożliwiały jazdę autokaru (momentami nie jechaliśmy a tylko toczyliśmy się po pokrytej śniegiem jezdni). Na drodze nie było widać służb drogowych, a kierowcy Tirów rezygnowali z dalszej jazdy). Wszystkie te problemy skończyły się na ziemi polskiej. Dokuczliwe opady ustały i dalsza jazda do Krakowa stała się bezpieczna. Wbrew początkowym obawom – kiedy wrócimy do domów, o godzinie 22.20 autokar zatrzymał się dokładnie w miejscu w którym rozpoczęliśmy naszą podroż, czyli przy Rondzie Matecznego.
Komendant Wycieczki, Druh hm Stanisław Piasecki z Małżonką Anną
Gorącymi oklaskami podziękowaliśmy organizatorom wycieczki – członkom Zarządu SPH i pracownikom Eko-Tourist sp. z o.o. w Krakowie za pełny profesjonalizm. To dzięki ich zaangażowaniu, zmysłowi organizacyjnemu zrealizowany został ramowy program wycieczki, bardzo milo spędziliśmy czas i nabraliśmy ochoty na kolejne wyprawy (w roku 2018 planowana jest tygodniowa eskapada do Transylwanii – już dziś zapraszamy!!!). Pilotowi wycieczki – Panu Jackowi Jordanowi dziękujemy za serdeczną opiekę wyrozumiałość i umiejętność tworzenia atmosfery. Dziękujemy również za rozległa wiedze i niekończące się opowieści nie tylko o historii Węgier, kontaktach polsko-węgierskich oraz folklorze i tradycjach węgierskich. Słowa podziękowania kierujemy również pod adresem Pana Jana – kierowcy, który wiózł nas bezpiecznie i z dużą kulturą.
Nasz Pilot, Pan Jacek Jordan (profesjonalista w „każdym calu”)
W wycieczce udział wzięli:
Czerwińska Stanisława Dudkowska Ewa Dudkowska-Wawrzycka Elżbieta Dudkowski Bogdan Gaczorek Andrzej Gaczorek Joanna Jasińska Jolanta Jasiński Stefan Kessler Adam Kessler Aleksandra Kasperczyk Tadeusz Kaźmierczak Izabella Kaźmierczak Zbigniew Krawiec Urszula Krawiec Zdzisław Kryńska Ewa Kujawski Jerzy Leśniewski Jan Marcińczyk Andrzej
Migacz Magdalena Pawicki Radoslaw Pędziwiatr Piotr Piasecka Anna Piasecki Stanisław Prabucka Teresa Prabucki Waldemar Raczyńska Maria Radwan Anna Radwan Maciej Rodowicz Joanna Stangret Janusz Stangret Teresa Tomal Katarzyna Wiśniecka-Tyrawa Jolanta Wójcik Jan Wójcik Maria Zięba Andrzej
Pilot wycieczki - Jordan Jacek Kierowca autokaru - Jan Faron Tekst: hm. Andrzej Gaczorek Zdjęcia: hm. Stanisław Piasecki, Waldemar Prabucki
STOWARZYSZENIE PRZYJACIÓŁ HARCERSTWA W KRAKOWIE 31-131 Kraków, ul. Karmelicka 31 ; tel/fax (12/633 33 57
VII Obóz Zagraniczny Stowarzyszenia „CHORWACJA 2018”
Zarząd SPH planuje organizację w roku przyszłym kolejnego Obozu Zagranicznego Stowarzyszenia w Chorwacji. Osoby odpowiedzialne za organizację Obozu: hm Stanisław Piasecki (V-ce Prezes Zarządu) oraz hm Magdalena Migacz (Sekretarz Zarządu).
Termin: 19 – 30 sierpień 2018 roku Lokalizacja: Omiśalj na Wyspie Krk (k/ Rijeki)
Zakwaterowanie: Hotel „ADRIATIC” (depadance: „Primorka” i „Marina” w miejscowości Omiśalj na Wyspie Krk ; pokoje dwu osobowe ; wyżywienie typu HB , tzn. śniadanie i obiadokolacja. Śniadania wydawane w godz. od 7.00 do 9.00 Obiadokolacje wydawane w godz. od 18.00 do 21.00 Hotel proponuje rozrywki sportowe w zakresie: - korty tenisowe, mini golf, koszykówka, siatkówka, tenis stołowy, jazda konna, nurkowanie i inne sporty wodne, zwiedzanie z przewodnikiem.
Wycieczki: planujemy organizację trzech całodziennych wycieczek;
statkiem na Wyspę Cres
zwiedzanie najciekawszych części wyspy Krk w tym miejscowości: Krk , Baśka (jedna z najładniejszych chorwackich plaży) i Vrbnik (piękne winnice)
Płw. Istria lub Meczugoria
W Obozie mogą uczestniczyć Członkowie i Sympatycy Stowarzyszenia , Członkowie Kręgu Instruktorów Seniorów Hufca ZHP Kraków-Podgórze wraz z Rodzinami. Zapisy przyjmują i informacji udzielają: Druh hm Stanisław Piasecki; Tel. 784 035 623; e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. oraz Druhna hm Magdalena Migacz; Tel. 505 207 333; e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript..
O umieszczeniu na liście Uczestników Obozu decyduje kolejność zgłoszeń i terminowe wpłaty zgodnie z poniższym harmonogramem. Koszt Obozu : 1700,- zł/os. I rata - 500,- zł przy zapisie II rata - 600,- zł do 15 marca 2018 roku III rata – 600,- zł do 31 maja 2018 roku
Wpłaty złotówkowe należy dokonywać tylko i wyłącznie przelewem na konto Stowarzyszenia: PKO S.A. I/O Kraków , ul. Wielopole 19 Nr 71 1020 2892 0000 5602 0149 0937 Z dopiskiem: Obóz Chorwacja 2018
Cena zawiera: Przejazd autokarem LUX – klimatyzacja, cafe bar, video, WC 10 noclegów w pokojach 2 – os. z łazienkami (depadance „Primorka i Marina”) Ubezpieczenie NNW, KL Wyżywienie: śniadania, obiadokolacje
Cena nie zawiera: - kosztów wycieczek fakultatywnych - składki na TFG - 10,- zł/osoba (Turystyczny Fundusz Gwarancyjny) - taksy klimatycznej 20,- euro od osoby
Zniżki: - dziecko do 14 lat na dostawce - 300,- zł zniżki - dziecko do 14 lat łóżko normalne – 200,- zł zniżki - osoba dorosła na dostawce - 100,- zł zniżki
Ramowy program: 19.08.2018 (niedziela) - wyjazd w godzinach wieczornych, przejazd przez Słowację, Węgry, Chorwację 20.08.2018 (poniedziałek) – przyjazd do Hotelu , zakwaterowanie, obiadokolacja 20.08 – 30.08.2018 - pobyt w Hotelu (10 noclegów) , możliwość uczestnictwa w wycieczkach fakultatywnych 30.08.2018 (czwartek) - śniadanie, wyjazd do Kraków.
CZUWAJ !
V-ce Prezes Zarządu hm Stanisław Piasecki Kraków, 24.11.2017 roku
Marsz Niepodległości jest jedną z imprez, które nawiązują do wieloletniej tradycji wspólnych przedsięwzięć instruktorów Hufca ZHP Kraków-Podgórze i Stowarzyszenia Przyjaciół Harcerstwa w Krakowie.
W bieżącym roku jego uczestnicy świętowali kilka rocznic m. in. 99. rocznicę odzyskania niepodległości przez Polskę, 80. rocznicę usypania Kopca Piłsudskiego, a także 200. rocznicę śmierci Tadeusza Kościuszki – patrona Chorągwi Krakowskiej ZHP oraz 150. rocznicę urodzin Józefa Piłsudskiego.
W sobotę 11 listopada 2017 roku na zaproszenie Zarządu SPH nasi członkowie, ich Rodziny i Sympatycy – miłośnicy pieszych wędrówek i spacerów, wyruszyli na kolejną tegoroczną wyprawę „XIV Marsz Niepodległości”.
Tradycyjnie o godzinie 10.00 u podnóża klasztoru kamedułów na Bielanach przy Alei Wędrowników stanęło na zbiórce 60-ciu uczestników marszu.
Wszyscy eksponowali narodowe barwy m. in. biało-czerwone flagi i chorągiewki, chusty i harcerskie akcenty. Z zadowoleniem należy podkreślić fakt, że w naszym gronie była liczna grupa dzieci w wieku przedszkolnym.
Meldunek dh. hm. Marka Dobosza o gotowości uczestników do wymarszu przyjął wieloletni Komendant Marszu dh hm. Władysław Dobosz. Na zakończenie ceremonii powitania padła krótka komenda: „Idziemy”.
Naszym celem był położony na szczycie Sowińca Kopiec Piłsudskiego, zwyczajowo określany mianem Mogiła Mogił.
W tym roku pogoda sprzyjała uczestnikom imprezy. Ominęły nas opady deszczu i marsz znanymi sobie leśnymi ścieżkami sprawiał przyjemność.
Wkrótce też, zgodnie z niepisanym zwyczajem, zwarta grupa podzieliła się na mniejsze lub większe podgrupy. Nikt nikogo nie ponaglał do szybszego marszu i można było prowadzić rozmowy, podziwiać uroki natury, barwy jesieni. Po godzinnym marszu w dobrej kondycji i humorach wszyscy wędrowcy pokonali trasę i weszli na szczyt Kopca Piłsudskiego (393,6 m n.p.m.).
Niestety podmuchy porywistego, zimnego wiatru nie zachęcały do dłuższego pobytu na wierzchołku kopca i podziwiania panoramy jego otoczenia. Zapadła decyzja, że główna część XIV Marszu Niepodległości tym razem odbędzie się u podnóża kopca.
Przy drewnianym szałasie i osłoną rosnących wokół drzew uczestnicy marszu ustawieni w kręgu odśpiewali „Marsz I Brygady” i inne piosenki związane ze świętem Niepodległości. Następnie na kamiennych schodach wykonane zostało tradycyjne pamiątkowe zbiorowe zdjęcie wszystkich uczestników marszu.
Wracających do domów żegnał Komendant Marszu – dh. Władysław Dobosz, który dziękując za udział w tegorocznym spotkaniu jednocześnie zapraszał do udziału w przyszłorocznym Jubileuszowym XV Marszu Niepodległości oraz związanej z nim rocznicy obchodów 100-lecia Odzyskania Niepodległości.
Dziękujemy i zapraszamy za rok! Tekst: hm. Andrzej Gaczorek Zdjęcia: hm. Andrzej Gaczorek & hm. Stanisław Piasecki
